Στη σκιά της έντονης δημογραφικής κρίσης που σαρώνει την Ελλάδα, ο Δήμος Προσοτσάνης κάνει μια γενναία προσπάθεια να αντιστρέψει την καθοδική πορεία: προκηρύσσει οικονομική ενίσχυση 1.000 ευρώ για κάθε νέο παιδί που γεννήθηκε μέσα στο 2024 από οικογένειες κατοίκων της περιοχής που ανήκουν στις οικονομικά αδύναμες.
Πρόκειται για μια στοχευμένη, κοινωνικά ευαίσθητη παρέμβαση που στοχεύει στην ενίσχυση των αδύναμων οικογενειών και στην ενθάρρυνση της οικογενειακής ζωής σε έναν τόπο που, όπως και δεκάδες άλλες επαρχιακές περιοχές, ανησυχεί για την πληθυσμιακή συρρίκνωση αλλά και την οικονομική ανέχεια κάποιων πολιτών λόγω ακρίβειας.
Η υποβολή των αιτήσεων ξεκινά στις 15 Μαΐου 2025 και διαρκεί έως τις 30 Ιουνίου 2025 στο Κέντρο Κοινότητας του Δήμου.
Η Ελλάδα των δύο ταχυτήτων: «Αστικά τέρατα» και σιωπηλά χωριά
Το παράδειγμα της Προσοτσάνης είναι φωτεινό, αλλά δεν αρκεί. Η αλήθεια είναι πως χωρίς μια γενναία εθνική στρατηγική στήριξης της περιφέρειας, τα χωριά και οι μικρές πόλεις κινδυνεύουν με απόλυτη εξαφάνιση. Τα δημοτικά σχολεία κλείνουν, τα λεωφορεία σταματούν, τα ιατρεία μένουν χωρίς γιατρούς και οι πλατείες αδειάζουν.
Την ίδια στιγμή, τα μεγάλα αστικά κέντρα μετατρέπονται σε «κονσερβοκούτια» υπερπληθυσμού, με εξαντλημένες υποδομές, ανύπαρκτο πράσινο, ανεπάρκεια σε παιδικούς σταθμούς, σχολεία, θέσεις στάθμευσης. Αναρωτιέται κανείς πως οι αστικοί δήμοι θα καταφέρουν το ακατόρθωτο;
Δηλαδή να βρουν και να αποκτήσουν οικόπεδα-αν υπάρχουν- για να χτίσουν καινούργια σχολεία και όχι να γεμίσουν αίθουσες προκάτ τα υπάρχοντα. Αλλά πως θα γίνει αυτό, όταν οι Δήμοι δεν έχουν χρήματα ούτε για βασικές υπηρεσίες, ενώ δεν βρίσκονται εύκολα αδιάθετα οικόπεδα. Και αν βρεθούν πόσο θα κοστίζουν;
Αναρωτιέται κανείς, με αποψιλωμένες δημοτικές υπηρεσίες, πως θα εξασφαλιστεί η καθαριότητα στις πόλεις; Πως θα βρεθούν νέες θέσεις στάθμευσης; Πως θα εξυπηρετούνται οι πολίτες όταν οι υπηρεσίες των δήμων έχουν σχεδόν 30 χιλιάδες λιγότερο προσωπικό λόγω κυρίως συνταξιοδοτήσεων και απαγόρευσης μονίμων προσλήψεων;
Πόσο επίσης, θα αντέξουν οι υποδομές στην αύξηση του πληθυσμούς κάποιων δήμων;
Μπορεί η Τοπική Αυτοδιοίκηση να σηκώσει μόνη της το βάρος;
Η πρωτοβουλία του Δήμου Προσοτσάνης αποδεικνύει ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση διαθέτει θέληση και ευαισθησία. Αλλά δεν μπορεί μόνη της να αντιστρέψει τη δημογραφική και «γεωγραφική κατάρρευση» της χώρας. Χρειάζεται:
Εθνική στεγαστική και δημογραφική στρατηγική
Συστηματική και γενναία χρηματοδότηση των περιφερειακών δήμων
Φορολογικά και κοινωνικά κίνητρα για νέες οικογένειες στην επαρχία
Ενίσχυση της υγειονομικής και εκπαιδευτικής υποδομής στην περιφέρεια
Να σημειώσουμε, ότι μετά από επίμονες και σκληρές προσπάθειες της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδας σε συνεργασία με το ΥΠΕΣ ενισχύθηκαν με περισσότερα χρήματα μειονεκτικοί δήμοι μέσω κεντρικών αυτοτελών πόρων. Μια καλή αρχή, αλλά το ζητούμενο είναι μεν αντιπροσωπευτική κατανομή των πόρων, αλλά κυρίως η αύξηση τους. Διότι σύμφωνα με πληροφορίες οι 332 Δήμοι χρειάζονται περίπου 6 δισ. και σήμερα λαμβάνουν κοντά στα μισά.
Ποιο μέλλον όμως σχεδιάζουμε; Το ερώτημα δεν είναι ρητορικό: Πώς θα διαχειριστούν οι αστικοί δήμοι έναν πληθυσμό που αυξάνεται χωρίς όρια; Πού θα πάνε τα παιδιά, πού θα σταθμεύσουν τα οχήματα, πού θα ανασάνει η πόλη; Ποιος θα καθαρίζει, όταν δεν υπάρχει προσωπικό; Και αντίστοιχα: Ποιο είναι το μέλλον μιας χώρας όταν τα χωριά και οι κωμοπόλεις της ερημώνουν;
Η απάντηση μπορεί να ξεκινήσει από έναν Δήμο, όπως η Προσοτσάνη. Αλλά πρέπει να συνεχιστεί από την Πολιτεία. Τώρα. Όχι όταν θα είναι αργά.
iN.GR